
Celtowie – pierwotni mieszkańcy Niemiec.
W starożytności tereny współczesnych Niemiec były zamieszkiwane przez plemiona Celtów. W połowie II tysiąclecia przed n.e., starożytne plemiona Praceltów, osiedliły się w regionie kurhanów południowych Niemiec, pomiędzy lasem Czeskim a Renem. Przodkowie współczesnych mieszkańców Niemiec, byli znani ze swojej wojowniczości. Germanie, przybyli na te tereny z południowo-zachodniej Skandynawii i Jutlandii, aby osiedlić się na ziemiach nad rzeką Łabą.
Znaczenie nazwy państwa i słowa “Niemiec”.
Nazwa państwa, pochodzi od prasłowańskiego słowa, oznaczającego kogoś niezdolnego do mówienia, mamroczącego lub mówiącego w niezrozumiały sposób. Przypuszcza się, że określenie “Niemiec” oraz jego znaczenie, miało podkreślić odmienność plemion zasiedlających pierwotnie tereny tego państwa od plemion słowiańskich.
Pochodzenie języka niemieckiego.
Język niemiecki, należy do grupy języków zachodnio – germańskich, a jego najbardziej standardowa wersja, inspirowana jest treścią Biblii Marcina Lutra. Ta wyjątkowa księga, bazuje z kolei na tradycyjnym języku mówionym Górnej Saksonii i Turyngii. W skład języków zachodnio – germańskich wchodzą m.in: język alemański, bawarski i górnofrankijski. Język niemiecki miał wpływ na kształtowanie się języka jidysz oraz języka amiszów mieszkających w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych.
Republika federalna: ustrój państwa niemieckiego.
Niemcy stanowią rodzaj państwa federacyjnego, co oznacza, że ich ustrój polityczny jest charakterystyczny dla państwa złożonego, w którym jego poszczególne części składowe (landy), mogą się cieszyć znacznym zakresem swobody w zakresie administracji, prawa i gospodarki. Swoboda poszczególnych landów Niemiec, ograniczona jest dopiero międzynarodowym prawem secesji, które zakazuje im odłączenia się i zerwania dotychczasowych więzi państwowych.
Język niemiecki na świecie.
Językiem niemieckim posługuje się wiele ludzi, mieszkających na całym świecie. Językiem oficjalnym jest m.in. w Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Kanadzie, Francji, Argentynie i Rosji. Statystyki z 2015 roku, dowodzą, że na całym świecie języka niemieckiego uczyło się około 15, 4 mln osób, a w Polsce aż 2,28 mln.
Niemiecki alfabet, samogłoski i jedyna w swoim rodzaju litera ß.
Alfabet niemiecki jest jedną z odmian alfabetu łacińskiego. Łącznie, stanowi go 30 liter, z których największym problemem dla osób nie będących Niemcami, są tzw. umlauty, czyli zmieniające swoje brzmienie samogłoski. Litera ß, która występuje wyłącznie w alfabecie niemieckim, reprezentuje spółgłoskę szczelinową dziąsłową bezdźwięczną. Tą samą funkcję w języku polski pełni spółgłoska “s”. Litera ß, jest połączeniem niemieckiego S i Z.
Trójkolorowa flaga Niemiec.
Niemiecka flaga, która została użyta po raz pierwszy w 1848 roku, składa się z koloru czarnego, czerwonego i złotego. Pasy w tych właśnie kolorach, symbolizują mundury żołnierzy, którzy w okresie wojen Napoleońskich walczyli o odzyskanie przez państwo niemieckie niepodległości.